BUHURCULAR HUZUREVİ VE DİNARLI DOSTLARIM

BUHURCULAR HUZUREVİ VE DİNARLI DOSTLARIM

Biliyorum çok geç kaldım.  Emin olun kendimle çok kavga ettim. Kaç kere niyetlendim, sanki bir romandır, bir türlü başlayamadım. Ne mazeret beyan etsem nafile. Hatalıyım, suçluyum.

Kapanmış da olsa, Aynur Ablanın şahsında tüm Huzurevi çalışanlarından özür diliyorum.  Yaşar Başkan’ın şahsında bütün şair yazar dostlarımdan teker teker özür diliyorum. Hayrettin Erkan kardeşimin şahsında, Yüksek okullu kardeşlerimden özür diliyorum. Bu fakir böyle vefasız değildi. Fakat tembellik mi, şaşkınlık mı artık siz bu kardeşinizi affedin.

Çok değerli DİNARLI hemşehrilerim ve CAN kardeşlerim. Evvela şunu arz etmek isterim ki, Türkiye Yardım Sevenler Derneğine bağlı BUHURCULAR HUZUREVİNDE kaldığım 15 ay hayatımın en güzel, en huzurlu günleri idi. Bu huzurun iki faktörü vardı.

Birincisi, yıllardır hasretini çektiğim, burnumda tüten ata toprağıma kavuştum. 15 ay devamlı ikamet ederek, sizinle beraber, siz gibi yaşamak istiyordum. Allah ahir ömrümde bunu bana nasip etti. İkincisi, HUZUR EVİNDE yaşadığım tam bir huzurdur. Evimden daha fazla rahat idim. Lütfen buna inanın. Bayan personel kızınız gibi değil, kızınızdan daha iyi bakıyordu. Erkek personel oğlunuz gibi değil, oğlunuzdan daha iyi bakıyordu. Üstelik personelin çocuklarımızdan bir farkı var. Nedir o? Eğitimliler. Sabırlılar. Saygılılar.

Dinar’dan mecburen ayrılmamdan sonra Ankara/ Çubuk- SÜLEYMAN DEMİREL Huzurevine geldim. İnanın hiç farkı yok. Burada da personel aynı güzel davranışı gösteriyor. Bayan yaşlılar sanki öz teyzeleri, erkek yaşlılar sanki öz amcaları. Çubuk S.Demirel Devlet sektörü idi. Maddi sıkıntıları yoktu. Dinar Huzurevi özel sektör idi ve 41 kişilik olmasına rağmen hiç 32 kişiyi geçemedi. Bazen 28 e bile düştü. Bunun mânâsı dörtte biri boş, yani geliri %25 noksan demek idi. Bazı maddî sıkıntıları vardı. Bu yüzden değerli ablam, Dinar’ın ablası AYNUR ABLA, zaman zaman Dinar’ın aydın hanımlarını, yardımsever hanımlarını Huzurevi bahçesine yemeğe davet ediyordu. Onlar da eş dost ahbaplarını da getirerek Huzurevine katkıda bulunuyorlardı.

15 ay su gibi geldi, yel gibi geçti. Az zamanda çok insan tanıdım. Dinar Şair yazarlar derneği ikinci yuvam oldu. Şair yazar kardeşlerimin çevre il ve ilçelerle yaptığı kültür ziyaretlerine hayran oldum. İlk tanıştığım kişi can kardeşim RAİF ÖZTÜRK oldu. Bizi kim tanıştırdı biliyor musunuz? Bektaşilerin dediği gibi, Allah erenler bizi sürpriz bir şekilde tanıştırdı. Sanki yıllardır birbirini özlemiş iki kardeş gibi kucaklaştık. Sonra bütün Dinarla kucaklaştım desem doğrudur. İnanın yetmiş yılın stresini üzerimden attım.  İnanın fiziksel olarak ata ocağı, ata toprağı beni toprakladı. Bütün negatif enerjim Suçıkan’ın suyuyla aktı gitti.  Anlatacak çok şeyim var. En kısa zamanda nasip olur kavuşuruz inşallah. Hepinizi, hepinizi, hepinizi, canı gönülden kucaklıyorum.

Huzurevi kapanmış ama olsun. Buhurcular huzurevinin özelliği tamamen hanımların yönetmesi idi. Bu husus ayrıca ve özel olarak takdire şayandır. Dinarlı kardeşlerime de İŞTE BİZİM KADINLARIMIZ demek için bir gurur vesilesidir. Bu gün şuanda 9 Mart 2023, saat  11.30 Perşembe. Çalışan Emekçi Kadınlar Günü. Bu vesile ile Huzurevi çalışanlarını tebrik ediyorum. Hepsine teşekkürler ediyorum. Yazımın sonunda onlara  2019 da yazdığım şiiri ithaf ediyorum.

Her bir arkadaşımı tek tek ismen saymak istiyorum ama ismini şu anda hatırlayamadığım bazı can dostlarımı anmazsam onlar incinir ben de üzülürüm. Aynur Ablam ve bütün Huzurevi personeline, Yaşar Başkan ve bütün şair yazar kardeşlerime, Saffet Başkana, Hasan Başkana ve bütün belediye çalışanlarına, Hayrettin Erkan kardeşime ve yüksekokul personeline, Kütüphane Müdürü Osman kardeşime ve personeline, hısım, akraba, eş dost bütün DİNARLI CANLARA selâm, saygı ve sağlıklar diliyorum. Allah’a emanet olun.                                                                                      SELAHATTİN AYDEMİR

            Kahramanlar Huzur Evi (8 Nisan 2019- 03.43 )                                  

Bilmiyorum dün gece saat kaçtı

Sizi düşünürken uykum kaçtı

Size şiir yazınca içimde çiçek açtı

Can dostlarıma selâm olsun

ARKADAŞ!

Buradan geçerken selâm dur da, git

Onların hepsi birbirinden yiğit

İnsanüstü gayretle çalışırlar,

Sanmayın burası basit bir geçit

Burada görürsün kadın kahramanlığı

Aynur abla yıllar evvel yapmış insanlığı

Meryem hanım bir ömür vermiş buraya

Hülya hanımın tartışılmaz ustalığı

Sağlıkçı ve beceriklidir,  müdiremiz Hacer

Bir AyşeHanım var ki, tam yiğit bir er

Can Suzan ne iş olsa koşarak, yapar

İlk aşısı, ilk toprağıydı ve iyi tuttu

Getirip Gül Fidanı buraya ektiler

İki kahraman daha var kimse unutamaz

İkisi de fırtına kimse onları tutamaz

Biri Erkân’dır hem of demez, hem yorulmaz

Mustafa, her iş bitse, iş bulur boş duramaz

Hem dernek hem huzur evi, Buhurcular

Hasta gelen sağlık bulur, olur taburcular

Boş konuşuyor, huzurevine burun kıvıranlar

Aldırmayın asıl hasta olan, o koğucular

Öz oğlu, öz kızı attı ama burası içeri aldı

İnsanlık ve ibret burada, demeyin nerde kaldı

Burası kahramanlar huzur evi,  insanlık burada

Selahî  on beş ay kaldı, hem sevdi, hem haz aldı

Selâhattin Aydemir-  8 Nisan 2019- 03.43                                   

==00==